VE Davud dedi: Saul evinden hâlâ hayatta olan kimse var mı? Yonatanın
hatırı için ona iyilik edeyim.
2. Ve Saul evinin bir kulu vardı, ve adı Tsiba idi, ve onu Davudun yanına
çağırdılar; ve kıral ona dedi: Tsiba sen misin? Ve o dedi: Kulunum.
3. Ve kıral dedi: Saul evinden hiç kimse kalmadı mı ki, ona Allah için
iyilik edeyim? Ve Tsiba kırala dedi: Yonatanın daha bir oğlu var, ayakları
sakattır.
4. Ve kıral ona dedi: O nerededir? Ve Tsiba kırala dedi: İşte, o Lo-debarda
Ammielin oğlu Makirin evindedir.
5. Ve kıral Davud gönderip Lo-debardan, Ammielin oğlu Makirin evinden onu
getirtti.
6. Ve Saulun oğlu Yonatanın oğlu Mefiboşet Davuda geldi, ve yüz üstü düşüp
kapandı; ve Davud: Mefiboşet! dedi. Ve o: İşte, ben kulun! dedi.
7. Ve Davud ona dedi: Korkma; çünkü baban Yonatanın hatırı için mutlaka
sana iyilik edeceğim, ve baban Saulun bütün toprağını sana geri vereceğim; ve
sen daima benim soframda ekmek yiyeceksin.
8. Ve iğilip dedi: Kulun neyim ki, benim gibi ölü bir köpeğe yüzünü
çeviresin?
9. Ve kıral, Saulun hizmetçisi Tsibayı çağırıp ona dedi: Evelce Saulun ve
bütün evinin malı olan her şeyi senin efendinin oğluna verdim.
10. Ve sen ve oğulların, ve kulların onun için toprağı işliyeceksiniz, ve
mahsulü getireceksin ki, efendinin oğlunun yiyecek ekmeği olsun; fakat
efendinin oğlu Mefiboşet daima benim soframda ekmek yiyecek. Ve Tsibanın on beş
oğlu ve yirmi kulu vardı.
11. Ve Tsiba kırala dedi: Kulun, efendim kıralın kuluna emrettiği her şeye
göre yapacaktır. Ve kıral dedi: Mefiboşet ise, kıralın oğullarından biri gibi
soframda yiyecektir.
12. Ve Mefiboşetin küçük bir oğlu vardı, ve adı Mika idi. Ve Tsibanın
evinde oturanların hepsi Mefiboşetin kulları idi.
13. Ve Mefiboşet Yeruşalimde oturdu; çünkü daima kıralın sofrasında
yiyordu. Ve o iki ayağından topaldı.