VE Davudun son sözleri şunlardır: Yessenin oğlu Davud diyor, Ve yükseğe
çıkarılan adam, Yakubun Allahının mesihi, Ve İsrailin tatlı mezmur şairi diyor:
2. RABBİN Ruhu benim vasıtamla söyledi, Ve onun sözü benim dilim üzerinde
idi.
3. İsrailin Allahı dedi, İsrailin Kayası bana söyledi: İnsanlar üzerine
doğrulukla saltanat eden, Allah korkusu ile saltanat eden,
4. Bulutsuz bir sabah gibi, Güneş doğduğu zaman sabah nuru gibi olacaktır; Onun
parıltısı yağmurdan sonra yerden taze ot bittirir.
5. Gerçek benim evim Allahla öyle değildir; Fakat benimle ebedî ahit kesti;
Her şeyi düzgün ve emindir; Çünkü onu hattâ filizlendirmediği halde, O bütün
kurtuluşum ve dileğimdir;
6. Fakat yaramazlar, onların hepsi atılacak dikenler gibi olacaklardır, Çünkü
elle tutulamazlar;
7. Fakat onlara dokunan adam, Demirle ve mızrak sapı ile silâhlanmalıdır. Ve
yerlerinde ateşle tamamen yakılacaklardır.
8. Davudun yiğitlerinin adları şunlardır: Üçlerin başı Tahkemonlu
Yoşebbaşşebet, bir kerede vurulmuş sekiz yüz kişiye karşı olan Etsnî Adino o
idi.
9. Ve ondan sonra Ahohî bir adamın oğlu Dodayın oğlu Eleazardı, cenk için
oraya toplanmış olan Filistîlere meydan okudukları, ve İsrail adamları çekilip
gittikleri zaman, Davudla beraber olan üç yiğitten biri idi.
10. O kalktı, ve eli yorulup kılıca yapışıncıya kadar Filistîleri vurdu; ve
RAB o gün büyük kurtuluş yaptı; ve kavm ancak çapul almak için onun ardınca
döndüler.
11. Ve ondan sonra Hararlı Agenin oğlu Şamma idi. Ve Filistîler bir bölük
olarak toplandılar, ve orada mercimek dolu bir tarla parçası vardı; ve kavm
Filistîlerin önünden kaçtı.
12. Fakat o, tarlanın ortasında durup onu müdafaa etti, ve Filistîleri
vurdu; ve RAB büyük kurtuluş yaptı.
13. Ve baş Otuzlardan üçü indi, ve biçim vaktinde Davuda, Adullam
mağarasına geldiler; ve Filistîlerin bölüğü Refaim deresinde ordugâh kurdular.
14. Ve Davud o zaman hisarda idi; ve Filistîlerin askeri o zaman
Beyt-lehemde idi.
15. Ve Davud özliyip dedi: Keşke biri Beyt-lehemde, kapının yanında olan
kuyudan bana su içirse!
16. Ve bu üç yiğit Filistîler ordusunu yardılar, ve kapının yanında olan
Beyt-lehem kuyusundan su çektiler, ve onu alıp Davuda getirdiler; fakat ondan
içmek istemedi, ve onu RABBE takdime olarak döktü.
17. Ve dedi: Ya RAB, bunu yapmak benden uzak olsun, canlarını tehlikeye
koyup giden adamların kanını mı içeyim? Bundan dolayı içmek istemedi. Bu
şeyleri üç yiğit yaptı.
18. Ve Yoabın kardeşi, Tseruyanın oğlu Abişay Üçlerin başı idi. Ve üç yüz
kişiye karşı mızrağını kaldırıp onları öldürdü, ve onun üç yiğit arasında adı
vardı.
19. Üç yiğitten en şereflisi değil mi idi? Ve onların reisi oldu; fakat
birinci Üçlere erişmedi.
20. Kabtseelli cesur bir adamın oğlu, Yehoyadanın oğlu olup kuvvetli işler
yapmış olan Benaya, Moablı Arielin iki oğlunu vurdu; bir de kar günü inip çukur
içinde bir aslan vurdu.
21. Ve görünüşü güzel bir Mısırlıyı vurdu; ve Mısırlının elinde mızrak
vardı; ve onun yanına değnekle indi, ve Mısırlının elinden mızrağı çekip aldı,
ve onu kendi mızrağı ile öldürdü.
22. Bu şeyleri Yehoyadanın oğlu Benaya yaptı; ve üç yiğit arasında adı vardı.
23. Otuzlardan daha şerefli idi, fakat birinci Üçlere erişmedi. Ve Davud
onu muhafızlarının başına koydu.
24. Yoabın kardeşi Asahel Otuzlardan biri idi; Beyt-lehemli Dodonun oğlu
Elhanan,
25. Harodlu Şamma, Harodlu Elika,
26. Paltî Helets, Tekoalı İkkeşin oğlu İra,
27. Anatotlu Abiezer, Huşalı Mebunnay,
28. Ahohî Tsalmon, Netofalı Maharay,
29. Netofalı Baananın oğlu Heleb, Benyamin oğulları Gibeasından Ribayın
oğlu İttay,
30. Piratonlu Benaya, Gaaş vadilerinden Hidday,
31. Arbalı Abi-albon, Barhumlu Azmavet,
32. Şaalbonlu Elyahba, Yaşen oğulları, Yonatan,
33. Hararlı Şamma, Ararlı Şararın oğlu Ahiam,
34. Ahasbayın oğlu Elifelet Maakalının oğlu, Gilolu Ahitofelin oğlu Eliam.
35. Karmelli Hetsro, Arbalı Paaray,
36. Tsobalı Natanın oğlu İgal, Gadî Bani,
37. Ammonî Tselek, Beerotlu Naharay, Tseruyanın oğlu Yoabın silâhtarları,
38. İtrî İra, İtrî Gareb,
39. Hittî Uriya; hepsi otuz yedi.